Prezent dla dwojga+

[Crowley]

Witam planszowych graczy i graczynki.
Z okazji zbliżającego się ślubu dobrych znajomych postanowiliśmy oprócz innych drobiazgów sprawić im planszówkę, żeby sobie mogli we dwójkę pograć ale też żeby było się czym zająć w większym gronie przy piwie. Do tej pory graliśmy wspólnie w Osadników z Catanu, Agricolę, Ticket to Ride i oczywiście Monopol i Scrabble. Czego szukam?
- Przede wszystkim gry ładnie wydanej i efektownie wyglądającej. To ma być prezent, więc musi się prezentować.
- Tematyka NIE fantasy (chyba, że jakaś lekka albo pretekstowa, żadne Gry o tron czy inne Warhammery) i nie s-f (niektóre kobiety tak mają, że nie trawią i już).
- Raczej nie karcianka, chociaż przyznam szczerze, że w 7 Cudów nie grałem.
- Raczej coś z klimatycznego i tematycznego niż abstrakcyjnego.
- Czas gry powiedzmy, że maksymalnie 2 godziny ale im krócej tym lepiej
- Losowość w stopniu umiarkowanym jak najbardziej akceptowalna
- Poziom skomplikowania umiarkowany. Tak, żeby po 1-2 partiach dało się w miarę normalnie grać.
- Ważne, żeby dało się grać we dwie osoby i w większym gronie (im więcej tym lepiej)
- Cena w zasadzie nie gra roli

Oto co w tej chwili biorę pod uwagę:
Fortune and Glory - gdyby była po polsku pewnie bym się nie zastanawiał, bo spełnia wszystkie wymagania a do tego wygląda tak, że od razu chce się odpalić muzykę z Indiana Jonesa. Niestety obawiam się o to, że gra jest tylko po angielsku a niestety nie wszyscy tym językiem szprechają w stopniu zadowalającym. Orientuje się ktoś, czy w grze każdy ma swoje zakryte karty, czy odkrywa się je ze stosów i można mieć jednego "tłumacza", który będzie przekładał z inszego na na nasze?
Kupcy i Korsarze - znowu wydanie i temat - bajka. Obawiam się, że może być za ciężka i skomplikowana na spotkania przy piwie, gdzie planszówka będzie dodatkiem a nie celem spotkania. Ktoś potwierdzi albo zaprzeczy?
Filary Ziemi - na ten moment chyba ku niej bym się skłaniał. Ładne wydanie, umiarkowana losowość, chyba w miarę dobra skalowalność i umiarkowanie skomplikowane zasady. Powinno się sprawdzić.
Dixit + Dixit 2 - tu w zasadzie wada jest tylko jedna: w mniej niż 4 osoby nie ma sensu grać. Bo poza tym pozycja idealna. Chyba że może Dixit plus jakaś inna gra dla dwojga? Muszę to jeszcze przemyśleć.
Tak jeszcze w trakcie pisania mi przyszło do głowy - Dominant Species ale to chyba zbyt ciężka i czasochłonna sprawa? Na plus zdecydowanie temat, bo koleżanka z racji zawodu zwierzętami się interesuje.

Co wykluczam:
Stone Age, Ticket to Ride, Puerto Rico (bo sam mam)
Gry Rosenberga (bo chociaż mają Agricolę, to poziom móżdżenia w tej grze jest trochę za duży, w dodatku ciężko przebrnąć przez instrukcję a podobno w pozostałych jego grach jest podobnie)
Zakazana wyspa (bo mam Pandemica i zbyt łatwo tam o sytuację, gdzie jedna mocno kombinująca osoba zbyt dominuje nad pozostałymi, które przestają myśleć i tylko wykonują polecenia)
Cywilizacja Poprzez Wieki (bo mam i trochę to za suche, wymagające za dużo kombinowania i za długie)

Poproszę o opinie na temat trzech moich propozycji oraz o jakieś inne pomysły. Chętnie rozważę. Mam też nadzieję, że nie powieliłem tematu. Z góry dzięki za pomoc.

[jawohl]

Hej,

możesz przejrzeć temat, który założyłem jakiś czas temu. Też szukałem gry dla pary.
http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... 43&t=18003

Poza tym wydaje mi się, że Claustrophobia (tylko dla 2 os.) wygląda i prezentuje się ładnie.

Możesz jednak pomyśleć o dwóch mniejszych grach - tak jak zaproponowałeś Dixit na imprezy w większym gronie i coś mniejszego dla dwóch osób.

[easy]

Cześć, nie znam wszystkich gier które wymieniłeś ale spróbuję coś doradzić z perspektywy pary grającej najczęściej we 2 i okazjonalnie ze znajomymi przy piwku:
Small World - z mojego doświadczenia da się namówić niemal każdego, proste zasady, świetny wygląd, dobra zarówno dla 2 jak i większej liczby graczy, czas gry do 90 minut. Spełnia prawie wszystkie Twoje wymagania (za wyjątkiem klimatu fantasy - który jednak nie jest jakiś ciężki)
Carcassone - gra prosta, bardzo dobra dla 2 osób i więcej osób, doskonała do piwka, szybka (30-60 min.)
Dixit - na pewno spodoba się kobietom ale faktycznie nie ma sensu grać w mniej niż 4 osoby
Na chwałę Rzymu - jest to jedna z ulubionych gier mojej żony, fajnie się skaluje (można grać od 2 do 5 osób), czas rozgrywki zazwyczaj do godziny - co prawda karcianka ale może być fajnym uzupełnieniem do Dixita zgodnie z Twoją propozycją

[FortArt]

Fortune and Glory - gdyby była po polsku pewnie bym się nie zastanawiał, bo spełnia wszystkie wymagania a do tego wygląda tak, że od razu chce się odpalić muzykę z Indiana Jonesa. Niestety obawiam się o to, że gra jest tylko po angielsku a niestety nie wszyscy tym językiem szprechają w stopniu zadowalającym. Orientuje się ktoś, czy w grze każdy ma swoje zakryte karty, czy odkrywa się je ze stosów i można mieć jednego "tłumacza", który będzie przekładał z inszego na na nasze?

Co do muzyki to płytę CD masz dołączoną do gry Języka używa się tam sporo - na każdej karcie jest opis co robi z różnymi wyjątkami itp. Cześć kart trzyma się zakrytą - gracz nieznający języka musiałby ujawnić jej treść rywalom. Trzeba by napisać ściągę, albo włożyć w koszulki i powrzucać kartki z polskim opisem. Niemniej nie nazwałbym jej umiarkowanie losową, jest bardzo losowa. Masz postać, naturalnie powinieneś używać tych jej umiejętności, które masz wysokie. Ale o tym jakie używasz decyduje losowo dobrana karta wroga. Gdybyś chciał sobie poprawić statystyki to możesz kupując karty przyjaciół i przedmiotów, z czego większość kompletnie w ciemno, co przyjdzie to masz. Przy czym przez poprawę statystyk rozumiem "rzucasz większą liczbą kości" (np. musisz wyrzucić 5 lub 6 na dwóch kostkach, a to iloma kostkami rzucasz zależy od danego parametru Twojej postaci). Zdecydowanie trzeba ograniczyć liczbę graczy do góra 4 bo inaczej czas czekania na swoją kolejkę robi się dobijający. W każdej chwili możesz zginąć i zaczynasz praktycznie od nowa, więc czas gry może być teoretycznie nieskończony. Ale na koniec powiem tak: gra jest maksymalnie klimatyczna i świetną zabawę oferuje.

[skolo]

Dodatkowo niektore karty to misje sekretne, np. musisz znalezc sie w Londynie i zyskujesz coś tam.
Bez znajomosci chociazby podstaw angielskiego nie ma co zaczynac wogóle.

Gra jest jednak łatwa prosta i przyjemna, mimo swojej losowosci.

Gralem kilka razy i jeszcze mi sie nie znudzila. Bardzo dobre wykonanie, mnóstwo rzeczy w pudełku...

[Crowley]

Dzięki za odpowiedzi.
O Carcassonne myślałem, może nawet o Big Boxie. Ja tam strasznie lubię tę grę ale w sumie wśród znajomych są już dwa egzemplarze, więc wolałbym coś nowego. Nie skreślam na razie.

Dzięki za informacje o Fortune and Glory. Odpuszczę z powodu języka. Wygląda na to, ze fajnie grałoby nam się z kilkoma innymi znajomymi, którzy z angielskim problemu nie mają, bo klimat byśmy złapali bez problemu.
Small World dopisuję do potencjalnej listy, muszę poczytać instrukcję o co tam dokładnie chodzi. Wydana jest ślicznie.
Claustrophobię mam u siebie i ją wykluczam z dwóch powodów: tylko na dwie osoby i tematyka typowo fantasy. Nie przejdzie. Ale wydanie faktycznie śliczne. Z podobnych powodów skreśliłem Castle Ravenloft i pokrewne.
Na chwałę Rzymu odpada bo to karcianka. Bitches don't like card games. Za to cena atrakcyjna, więc muszę się zastanowić czy sam sobie nie kupię.

A powiedzcie mi jak skomplikowani są Kupcy i Korsarze i Dominant Species? Jest ryzyko paraliżu decyzyjnego u kogoś, kto nie jest przyzwyczajony do kombinowania i gier strategicznych, czy da radę to ogarnąć?

[charlie]

Dixity i Glory to Rome jak najbardziej stanowią dobry zestaw. Obok Filarów, dobrą pozycją jest Świat bez Końca, choć niestety tylko do 4 graczy, ale za to lepsza, według mnie. Przychodzą mi do głowy jeszcze K2, Cuba, Książęta Florencji (ta ostatnia najcięższa). Nie wiem co rozumiesz przez ładne wydanie, ale wszystkie wyżej prezentują się na stole świetnie.

[Crowley]

Nie wiem co rozumiesz przez ładne wydanie, ale wszystkie wyżej prezentują się na stole świetnie.

W sumie ostatnio większość gier wygląda "ładnie". Chodzi o to, żeby gra nie straszyła kiepskimi grafikami albo słabej jakości elementami i dodatkowo żeby samym wyglądem zachęcała do grania. Wiem, głupio może piszę ale nie wiem jak to lepiej określić. Na przykład Ticket to Ride robi świetne pierwsze wrażenie z powodu dużej, estetycznej planszy i tych uroczych wagoników. Agricola chociaż grafiki ma umowne, to po otwarciu aż przytłacza ilością drewna, no i wszyscy lubią małe drewniane owce. Kupcy i Korsarze mają te plastikowe statki i ładną szatę graficzną. Claustrofobia z tymi wszystkimi figurkami i wielkimi kaflami również wygląda świetnie na stole. I tak dalej. Dla odmiany Poprzez Wieki w sumie ogranicza się do przestawiania miliona kosteczek po jakichś symbolicznych planszach - niektórych może to odstraszyć. Eufrat i Tygrys chociaż mechanicznie jest grą znakomitą, to wygląda trochę jak dziwne szachy.
A może trochę za mocno kombinuję?

Świat bez końca biorę pod uwagę. Czy ona się jakoś wiąże z Filarami? Może głupie pytanie ale czy trzeba znać jedną żeby grać w drugą i nic nie stracić?

Przeglądając youtuba natknąłem się jeszcze na dwie kolejne ciekawe gry:
Railways of the World - wszyscy lubią pociągi, więc od razu mnie zaciekawiła. Wygląda ślicznie z tą ogromną planszą, w przeciwieństwie do Steam można grać w 2 osoby i tylko martwi mnie znowu angielskie wydanie. :/ Na BGG piszą, że raczej można łatwo zapamiętać co trzeba i grać bez świetnej znajomości języka, a w razie czego wystarczy jeden "tłumacz", ktoś może potwierdzić?

Egizia (czyli Dolina królów) - z opisu wynika, ze to po prostu fajny worker placement. Podoba mi się ale nie wiem czy nie za bardzo abstrakcyjne trochę mimo wszystko.

[charlie]

W sumie ostatnio większość gier wygląda "ładnie". Chodzi o to, żeby gra nie straszyła kiepskimi grafikami albo słabej jakości elementami i dodatkowo żeby samym wyglądem zachęcała do grania. Wiem, głupio może piszę ale nie wiem jak to lepiej określić. Na przykład Ticket to Ride robi świetne pierwsze wrażenie z powodu dużej, estetycznej planszy i tych uroczych wagoników. Agricola chociaż grafiki ma umowne, to po otwarciu aż przytłacza ilością drewna, no i wszyscy lubią małe drewniane owce. Kupcy i Korsarze mają te plastikowe statki i ładną szatę graficzną. Claustrofobia z tymi wszystkimi figurkami i wielkimi kaflami również wygląda świetnie na stole. I tak dalej. Dla odmiany Poprzez Wieki w sumie ogranicza się do przestawiania miliona kosteczek po jakichś symbolicznych planszach - niektórych może to odstraszyć. Eufrat i Tygrys chociaż mechanicznie jest grą znakomitą, to wygląda trochę jak dziwne szachy.
A może trochę za mocno kombinuję?

Dość jasno wytłumaczyłeś i doskonale Cię rozumiem. Są takie gry, które mechanicznie są świetne, ale patrzeć na nie nie można. Ja mam tak z W roku Smoka

Świat bez końca biorę pod uwagę. Czy ona się jakoś wiąże z Filarami? Może głupie pytanie ale czy trzeba znać jedną żeby grać w drugą i nic nie stracić?

Te gry mają dość dużo ze sobą wspólnego, obie powstały w oparciu o prozę Kena Folleta, obie są autorstwa tandemu Michaela Rienecka i Stefana Stadlera i za grafikę odpowiadał Michael Menzel, temat obu usytuowany w średniowiecznej Anglii. Ale w grze/ mechanice nie ma powiązań pomiędzy nimi. Śmiało można celować w jedną z nich bez planowania kupna drugiej. Ja Świat kupiłem w ciemno, urzekł mnie tytuł. I nie żałuję. Ale Filary również posiadam i z chęcią gram. W mechanice przeważa Świat (szczególnie motyw wykładania kart wydarzeń i zarazem decydowania o zyskach jest świetny) z kolei Filary mają rozszerzenie dla 5-6 graczy. Wydanie, poziom trudności na tym samym poziomie, czas gry również, z obu przypadkach zależny od liczby graczy, jak to zwykle bywa.

Przeglądając youtuba natknąłem się jeszcze na dwie kolejne ciekawe gry:
Railways of the World - wszyscy lubią pociągi, więc od razu mnie zaciekawiła. Wygląda ślicznie z tą ogromną planszą, w przeciwieństwie do Steam można grać w 2 osoby i tylko martwi mnie znowu angielskie wydanie. :/ Na BGG piszą, że raczej można łatwo zapamiętać co trzeba i grać bez świetnej znajomości języka, a w razie czego wystarczy jeden "tłumacz", ktoś może potwierdzić?

Egizia (czyli Dolina królów) - z opisu wynika, ze to po prostu fajny worker placement. Podoba mi się ale nie wiem czy nie za bardzo abstrakcyjne trochę mimo wszystko.

W Railways grałem raz. Tekst jest na kartach, ale nie ma go jakoś szczególnie dużo. Fajnie wydana, ale przyzwyczaiłem się do Age of Steam i mnie nie porwała.

Egizia świetna, pasuje do wymagań, oryginalna mechanika, spoko wydanie (ale nie wiem jak polskie wygląda). mała uwaga: w 2 osoby gra się najgorzej.