Gry relaksacyjne

[poooq]

Zbieram materiały do artykułu na temat gier planszowych przy których można odpocząć, wiem, że jest to bardzo subiektywna kwestia, zależna od temperamentu, doświadczenia czy wymagań stawianych grom. Szukam tytułów które są uznane za ciekawe i dające poczucie relaksu podczas grania, nie chodzi mi o gry które potrafią "same się grać" (Arkham Horror) ani o gry z minimalnymi decyzjami (chińczyk, wojna).

Dla mnie takim tytułem jest Rummikub: układanie płytek naprawdę działa na mnie uspokajająco i wycisza mnie po ciężkim dniu. Na drugim miejscu Tokaido: za grafikę i mechanizm "odwrotnego wyścigu".

Macie swoje typy do listy gier przy których można odetchnąć i wypocząć?

[Zet]

Niestety, nawet w Rummikubie staram się jak najlepiej zoptymalizować układanie płytek
Jedyną taką grą był chyba Dixit - pośmiać się ze skojarzeń, pogadać ponad stołem na ich temat, czasem nawet nie liczyliśmy punktów. Ale właśnie z uwagi na taki charakter gry, w końcu mi się znudził i poszedł na sprzedaż.

[everan]

No to z różnych punktów widzenia - dla mnie bardzo relaksującą grą jest właśnie wspomniany Arkham Horror. Dlaczego? Dobrze gra się solo, więc człowiek nie jest uzależniony od innych osób, a długie przygotowanie do gry i rozkładanie tych dziesiątków elementów ma na mnie taki - wcale nie ironizuję - uspokajająco-medytacyjny wpływ. Gram zwykle dwiema-trzema postaciami, na luzie, spokojnie i z jak największym kopaniem we fluffie - do tego stopnia, że rozgrywka zamienia się często bardziej w ćwiczenie wyobraźni, kreatywności i czy wręcz creative writingu: grając, często zadaję sobie sam pytania o to, jak może wyglądać charakter poszczególnych postaci, ich wzajemne relacje i tak dalej. Tak więc Arkham Horror - nie jest to może najlepsza gra, ale świetne narzędzie relaksu.

[Rockas]

Ciekawy temat. U mnie ostatnio świetnie sprawdza się Splendor. Prosta, szybka, przyjemna gra, ale wymagająca też odrobiny kombinowania, bo bezmyślne zbieranie żetonów i kupowanie kart nie przyniesie nam zwycięstwa. Dla mnie w sam raz, kiedy nie mam dużo czasu, ani ochoty rozkładać czegoś cięższego, a mimo to chcę spędzić czas przy planszówce. Dla par polecam jeszcze Jaipur oraz Patchwork

[Pixa]

Patchwork - przyjemne szycie kocyka

[maciejo]

Relaksuję się przy każdej grze w którą gram.Po co grać w takie wkurzające i irytujące,ich nie tykam.
Planszówki z zasady powinny przecież relaksować po ciężkim dniu,tak uważam

[Jacek_PL]

Nie mam pojęcia dlaczego, ale mnie najbardziej relaksuje Maori, zawsze jak gram, czasami nawet jak sobie o tej grze tylko pomyślę, to w głowie pojawia mi się taki obraz: piaszczysta plaża, spokojna hawajska muzyka i szum fal oceanu, pewnie to kwestia tematu. Gra sama w sobie też nie jest zbyt agresywna ani zbyt mózgożerna i doskonale się komponuje z takim spokojnym klimatem.

[mauserem]

Tokaido polecam wziąć na celownik, coś ma w sobie ta gra, że w zasadzie nie ma znaczenia na którym miejscu skończę - po prostu sama rozgrywka ma ogromny, pozytywny ładunek - podróż przez Japonię, podziwnianie widoków, spotykanie nieznajomych (pozytywne), zakupy pamiątek i biesiadowanie. Świetny klimat w ilustracjach Naiade. Polecam uwadze.


Tapnięte z Ciapciaka, albo odwrotnie?

[uday]

Relaksuję się przy każdej grze w którą gram.Po co grać w takie wkurzające i irytujące,ich nie tykam.
Planszówki z zasady powinny przecież relaksować po ciężkim dniu,tak uważam

O to to to to to. Z pewnymi wyjątkami oczywiście (Gra o Tron, Kemet, Avalon)

Zwłaszcza natomiast mnie relaksują multiplayer solitaire w których się coś u siebie rozbudowuje i nie ma większego parcia. Taka Caverna, Suburbia, itp.

[Pan_K]

No to z różnych punktów widzenia - dla mnie bardzo relaksującą grą jest właśnie wspomniany Arkham Horror. Dlaczego? Dobrze gra się solo, więc człowiek nie jest uzależniony od innych osób, a długie przygotowanie do gry i rozkładanie tych dziesiątków elementów ma na mnie taki - wcale nie ironizuję - uspokajająco-medytacyjny wpływ. Gram zwykle dwiema-trzema postaciami, na luzie, spokojnie i z jak największym kopaniem we fluffie - do tego stopnia, że rozgrywka zamienia się często bardziej w ćwiczenie wyobraźni, kreatywności i czy wręcz creative writingu: grając, często zadaję sobie sam pytania o to, jak może wyglądać charakter poszczególnych postaci, ich wzajemne relacje i tak dalej. Tak więc Arkham Horror - nie jest to może najlepsza gra, ale świetne narzędzie relaksu.

+1
Mam dokładnie tak samo z Eldritch Horror, również z rozkładaniem (choć grywam zwykle jedną postacią; muszę spróbować kilkoma).

Podobnie działa na mnie Robinson, choć to się zmieniało. Na początku potrafiłem się nieźle wkurzać, kiedy za którymś razem zabił mnie scenariusz (osławieni kanibale, to był horror), ale teraz nabrałem do tego stoickiego dystansu. Może dlatego, że każdy scenariusz już przeszedłem, łącznie z kampanią HMS Beagle. Teraz nawet jak mnie gra zje w trzeciej rundzie, to spokojnie składam (wcześniej równie spokojnie rozkładane) elementy.

Inny rodzaj relaksu dają mi gry, w które mogę pograć z całą rodziną i jest przy tym kupa śmiechu. Tu zdecydowanie prym wiodą Dobble (w kategorii chwilówka) i Stone Age (w kategorii, dłuższa gra).

Wreszcie - w gruncie rzeczy każdą grę grywam dla relaksu, zwłaszcza kiedy gram solo. Nawet przy Mage Knight odprężam się, choć to raczej mózgożerna gra.

[c08mk]

Odpowiedź jest jedna: gry wojenne. A dokładniej mówiąc to obcinanie narożników żetonów jest relaksujące :)

[sztefyn]

U mnie grami bardzo lekkimi, przy których można odpocząć to Tokaido i Takenoko.

[Azriel]

Carcassonne Dla mnie w tej grze punkty nie są ważne - podoba mi się samo tworzenie planszy.

[mig]

Ja ostatnio prawdziwy relaks miałem w Fire in the Lake, kiedy rozjeżdżałem komuszków

[kwiatosz]

Na mnie odprezajaco dziala Firefly - na tyle, ze bylem zdziwiony I w zasadzie mi przeszkadzalo, ze kolega optymalizowal. Dla mnie jest cos hipnotycznego w leceniu przez kosmos I dobieraniu kart. Jedna z partii na tyle mnie zrelaksowala, ze latalem kilka razy przez caly kosmos, bo zapominalem wykonac zadanie dowiezienia towaru