Teza ta wydaje się być z grubsza prawidłowa. Normalne to, że nie mając do czynienia z danym zagadnieniem, siłą rzeczy wiedza na ów temat ucieka mniej lub bardziej ze łba.
O ile przy lżejszych tytułach to niewielki problem (posiłkując się instrukcją szybko można przypomnieć sobie, ile kasy dostajemy na początku w 7 Cudach, ile materiałów budowlanych w Hawanie), o tyle przy grach cięższych już tak różowo nie jest.
I robi się błędne koło. Nie chce się zaczynać gry, bo nie chce się przypominać części zasad. A im dłużej w grę grać nie zaczniemy, tym ucieczka zasad z głowy większa. M.in. dlatego swego czasu pozbyłem się Robinsona.
I pytanie - jakie znacie gry, które, będąc wymagającymi, posiadają zestaw zasad klarowny, niewielki i jasny, gdzie po dłuższym niegraniu praktycznie z marszu można usiąść do kolejnych partii? Bez zbędnych szczegółów, szczególików, a jedynie łatwy do spamiętania / przypomnienia szkielet.
Niech za przykład posłużą Listy z Whitechapel. Gra (jeśli gra się, nazwijmy to, "na poważnie") wycisnąć potrafi z mózgu siódme poty. Wymagającą jest znaczy, dla policji głównie, jeśli rozważać co ruch wszystkie możliwości ruchu przeciwnika. Jednak zasady są prościutkie i jest ich niewiele (cały czas nie mogę się nadziwić skąd tam tyle stron instrukcji jest). Nie grałem w to już kupę czasu, jednak przypomnienie co i jak zajęło by mi pewnie kilka minut.
Ze wspomnianym na przykład Robinsonem tak dobrze by nie było.
Zauważyłem, że nie ciągnie mnie do powtórnych nauk instrukcji (właściwie wcale nie lubię się uczyć zasad gry, ja lubię grać, ale pierwotnej nauki jakby nie przeskoczę
). I trochę mi przykro, gdyż uznałem, że w związku z tym ponad średniaki wychodzić nie chcę 
.
