Ostatnio sprzedaliśmy bo...

[Abizaas]

Cywilizacja Poprzez Wieki
Barrage z dodatkiem
Praga Caput Regni
Teotihuacan z wszystkimi dodatkami
Tzolkin
Arnak
Diuna Imperium
Eclipse
Pola Arle
Terra Mystica
Wojna o Pierścień

Absolutny planszowy top wyleciał z kolekcji, ciekawe.
Zazdroszczę konsekwencji w trzymaniu się dwudziestki.

Są to bardzo dobre gry. Problem w tym, że inne dostarczają mi więcej rozrywki. Biorąc pod uwagę to, że czasu na granie wcale nie mam wiele, to wolę poświęcić go na parę moich ulubionych tytułów niż co miesiąc grać w coś nowego.

[Beskid]

Są to bardzo dobre gry. Problem w tym, że inne dostarczają mi więcej rozrywki. Biorąc pod uwagę to, że czasu na granie wcale nie mam wiele
(...) chyba jednak wolimy Patchworka, Kaskadię czy Azula (...) Zamki Burgundii lub Ucztę dla Odyna (...) Pojednek, Katedrę, Patchworka lub nawet szachy

Zupełnie rozumiem i szanuję. Swoją drogą to jest bardzo ciekawy casus, zwłaszcza w kontekście aktualnego rynkowego trendu "streamlined", powszechnie negowanego przez geekowszczyznę

[PytonZCatanu]

Na wstępie zaznaczę, że 80% gier rozgrywamy w dwie osoby. Duża aktualizacja, bo ostatni taki post wrzucałem w listopadzie 2021.

Spoiler:

Cywilizacja Poprzez Wieki - zbyt losowe na mój gust, nie jestem też fanem mechaniki draftu kart w tak ciężkim tytule. Sama gra jest świetna i łatwo zauważyć jak bardzo dopracowano karty i mechaniki ale jakoś nigdy nie byłem chętny do rozgrywki, zawsze woleliśmy wybrać co innego do rozłożenia na stół. Nie dziwię się osobom które nazywają ją jedną z najlepszych gier jakie powstały, gra jest na prawdę bardzo dobra.

Barrage z dodatkiem i insertem - gra nie leży mi tematem ani wyglądem. Do tego dodajmy słabe wydanie (nie kręcące się koła, cienki karton). Mechanicznie gra jest dobra, ale te mechaniki były projektowane do rozgrywek 3-4 osobowych, w dwie osoby gra strasznie traci. Moim zdaniem mocna strona tej gry to obawa przed tym, że przeciwnicy wybudują tamę nad nami, ale subtelniejszym zagrożeniem jest to, że przeciwnik wybuduje pod nami lub skorzysta z naszych ruchów. W 3-4 osobowej rozgrywce gdzie dwóch współpracuje tam trzeci traci, w dwuosobowej rozgrywce te mechaniki po prostu tracą i jest to proste przeliczanie punktów.

Praga Caput Regni (aktualnie próbuje sprzedać) - zbyt mało interaktywne i zbyt abstrakcyjne euro. Jako że trzeba zająć się wszystkimi akcjami i nie warto koncentrować się żadnej konkretnej strategii, to gra zyskuje na taktycznych zagraniach kosztem strategicznych decyzji. Do tego dodajmy trudne do przeliczenia ruchy koła, losowość kafelków do budowy i zastój na rynku przy 2 graczach. Praga to świetna gra, ale nie jest w moim guście. Z nisko interaktywnych euro w podobnej wadze wolałbym wyłożyć na stol Zamki Burgundii lub Ucztę dla Odyna.

Teotihuacan z wszystkimi dodatkami - ta gra ma na prawdę solidna podstawkę, ale pierwszy dodatek fajnie poprawia akcje budowy. Szkoda tylko, ze nie potrzebnie komplikuje inne jej aspekty. Każdy kolejny dołożony dodatek niepotrzebnie komplikował grę. Najbardziej irytująca była słaba ikonografia, szukam potem tej ikony po 4 instrukcjach żeby domyśleć się, co oznacza. W żadnym wypadku nie można tej gry nazwać elegancką czy minimalistyczną, moim zdaniem autor wlewał do szklanki coraz to nowe składniki aż się zaczęło rozlewać.

Tzolkin - chciałem medium weight euro a dostałem łatwe zasady i bardzo skomplikowana grę. W teorii dobrze - wiele osób chce właśnie gier easy to learn hard to master, tyle że Tzolkin ma w sobie raczej mało satysfakcjonującą interakcje i mało satysfakcjonujące przeliczanie kiedy najbardziej opłaca się zdjąć pracownika. W sumie to budowanie silnika i jak wybierzemy na początku kafelki to powinniśmy trzymać się jednej strategii do końca gry (z tego co wiem to najlepsze strategie to budowanie/czaszki). Niezbyt spodobały mi się też otwarcia typu Uxmal Gambit, ogólnie lubię gry w których możemy nauczyć się otwarcia i na nim polegać, ale Tzolkin dodaje losowo rozstawionych pracowników i losowe kafelki. Podsumowując jest to dobra gra, ale nie urzekła mnie. Wole wyciągnąć cos cięższego i móżdżyć lub coś lżejszego i pograć bardziej na luzie - a Tzolkin bierze trochę z obu światów co nie niezbyt mi się podoba.

Arnak - po około 15 rozgrywkach gra zaczęła być nudna. Losowość była coraz bardziej irytująca a decyzje zbyt oczywiste.

Diuna Imperium - w mojej opinii jest to słabszy Arnak, ale ja nie jestem fanem bitewniaków, a Diuna to taka gra która jest pomiędzy dwoma gatunkami. Do tego słabo chodzi w dwie osoby, gra z botem nie jest satysfakcjonująca.

Eclipse - w dwie osoby nie ma tam interakcji wiec wyleciało, ale jest to jedna z niewielu gier za która trochę tęsknie

Pola Arle - ta gra w teorii ma wszystko co lubię, w praktyce jednak jest po prostu nudna i mało satysfakcjonująca mechanicznie. Trudno mi napisać cokolwiek więcej, uznaliśmy że wolimy zagrać w Odyna z Norwegami.

Terra Mystica - wolimy Projekt Gaja, do tego TM nie działa w dwie osoby, czasem da sie zagrac cała grę bez ładowania.

Wojna o Pierścień - uwielbiamy tę grę, ale od dawna nie mieliśmy ochoty w nią zagrać. Nie lubimy bitewniaków, wolimy raczej rozwijać i budować niż niszczyć swoje wojska i rzucać kośćmi. Tak samo jak Eclipse, jest to gra za która czasem mi tęskno ale jak ma leżeć na regale i się kurzyć to wolę oddać w kolejne ręce a kupić za to coś nowego.

Dixit - bo wolimy Tajniaków i Załogę.

Rój - lubię abstrakcyjne szachowe gry, narzeczona jednak za takimi nie przepada. Do tego preferuję szachy nad Rój wiec poleciał dalej.

Najlepsza gra o psach - zamawiając tę grę wiedziałem, że będzie to słabizna. Nie zawiodłem się.

Gejsze - nie rozumiem zachwytów nad tą grą. Ma proste zasady ale mechaniki nie są interesujące, ma niską głębię i do tego jest mocno losowa w negatywnym sensie, potrafi być irytująca i męcząca. Dużo chętniej wyciągnąłbym na stół Pojednek, Katedrę, Patchworka lub nawet szachy.

Mercado de Lisboa - po paru rozgrywkach okazuje się bardzo nudna, utarte otwarcia a decyzje podejmujemy na podstawie losowych kafelków klientów.

New York Zoo - chyba jednak wolimy Patchworka, Kaskadię czy Azula. New York Zoo to dobra gra, ale mechanizm rozmnażania nie przypadł nam do gustu. Ogólnie nie przepadam za lekkimi grami i jestem wobec nich bardzo wybredny, więc to, że Zoo jest dobre nie było wystarczające, by zostawić je w kolekcji.

Pandemic - bardzo fajna gra ale po parunastu rozgrywkach zaczyna się robić schematycznie. Jak nauczyliśmy się dobrze grać to przestała być interesująca.

Zimna Wojna - tę grę sprzedaliśmy już chyba przed listopadem 2021 ale nie wypisałem jej w poprzednim poście. Gra jest dobra, ale do tak długiej, trudnej i decyzyjnie ciężkiej gry wrzucić losowe karty i kości? Rozumiem, że miało to dodać szczyptę emocji i klimatu ale na mnie takie sztuczki nie działają.

Staramy się trzymać kolekcję około 20 gier.

Kilka spostrzeżeń

1. Lista samych dobrych i bardzo dobrych tytułów. Wielu chce mieć je w kolekcji dla samej zasady

2. Zauważyłem przy kilku grach, że powodem sprzedaży jest ... nauczenie się w nie dobrze grać. U mnie jest dokładnie odwrotnie. Jeśli zagram w jakąś grę 10+ partii to raczej nigdy już nie sprzedam. Nie sprzedaje się róży, która się oswoiło, to już dla mnie przyjaciel Na wylocie są gry, które przez 2 lata mają mniej partii - to dla mnie znak, że pora zrobić miejsce.

[Abizaas]

Na wstępie zaznaczę, że 80% gier rozgrywamy w dwie osoby. Duża aktualizacja, bo ostatni taki post wrzucałem w listopadzie 2021.

Spoiler:

Cywilizacja Poprzez Wieki - zbyt losowe na mój gust, nie jestem też fanem mechaniki draftu kart w tak ciężkim tytule. Sama gra jest świetna i łatwo zauważyć jak bardzo dopracowano karty i mechaniki ale jakoś nigdy nie byłem chętny do rozgrywki, zawsze woleliśmy wybrać co innego do rozłożenia na stół. Nie dziwię się osobom które nazywają ją jedną z najlepszych gier jakie powstały, gra jest na prawdę bardzo dobra.

Barrage z dodatkiem i insertem - gra nie leży mi tematem ani wyglądem. Do tego dodajmy słabe wydanie (nie kręcące się koła, cienki karton). Mechanicznie gra jest dobra, ale te mechaniki były projektowane do rozgrywek 3-4 osobowych, w dwie osoby gra strasznie traci. Moim zdaniem mocna strona tej gry to obawa przed tym, że przeciwnicy wybudują tamę nad nami, ale subtelniejszym zagrożeniem jest to, że przeciwnik wybuduje pod nami lub skorzysta z naszych ruchów. W 3-4 osobowej rozgrywce gdzie dwóch współpracuje tam trzeci traci, w dwuosobowej rozgrywce te mechaniki po prostu tracą i jest to proste przeliczanie punktów.

Praga Caput Regni (aktualnie próbuje sprzedać) - zbyt mało interaktywne i zbyt abstrakcyjne euro. Jako że trzeba zająć się wszystkimi akcjami i nie warto koncentrować się żadnej konkretnej strategii, to gra zyskuje na taktycznych zagraniach kosztem strategicznych decyzji. Do tego dodajmy trudne do przeliczenia ruchy koła, losowość kafelków do budowy i zastój na rynku przy 2 graczach. Praga to świetna gra, ale nie jest w moim guście. Z nisko interaktywnych euro w podobnej wadze wolałbym wyłożyć na stol Zamki Burgundii lub Ucztę dla Odyna.

Teotihuacan z wszystkimi dodatkami - ta gra ma na prawdę solidna podstawkę, ale pierwszy dodatek fajnie poprawia akcje budowy. Szkoda tylko, ze nie potrzebnie komplikuje inne jej aspekty. Każdy kolejny dołożony dodatek niepotrzebnie komplikował grę. Najbardziej irytująca była słaba ikonografia, szukam potem tej ikony po 4 instrukcjach żeby domyśleć się, co oznacza. W żadnym wypadku nie można tej gry nazwać elegancką czy minimalistyczną, moim zdaniem autor wlewał do szklanki coraz to nowe składniki aż się zaczęło rozlewać.

Tzolkin - chciałem medium weight euro a dostałem łatwe zasady i bardzo skomplikowana grę. W teorii dobrze - wiele osób chce właśnie gier easy to learn hard to master, tyle że Tzolkin ma w sobie raczej mało satysfakcjonującą interakcje i mało satysfakcjonujące przeliczanie kiedy najbardziej opłaca się zdjąć pracownika. W sumie to budowanie silnika i jak wybierzemy na początku kafelki to powinniśmy trzymać się jednej strategii do końca gry (z tego co wiem to najlepsze strategie to budowanie/czaszki). Niezbyt spodobały mi się też otwarcia typu Uxmal Gambit, ogólnie lubię gry w których możemy nauczyć się otwarcia i na nim polegać, ale Tzolkin dodaje losowo rozstawionych pracowników i losowe kafelki. Podsumowując jest to dobra gra, ale nie urzekła mnie. Wole wyciągnąć cos cięższego i móżdżyć lub coś lżejszego i pograć bardziej na luzie - a Tzolkin bierze trochę z obu światów co nie niezbyt mi się podoba.

Arnak - po około 15 rozgrywkach gra zaczęła być nudna. Losowość była coraz bardziej irytująca a decyzje zbyt oczywiste.

Diuna Imperium - w mojej opinii jest to słabszy Arnak, ale ja nie jestem fanem bitewniaków, a Diuna to taka gra która jest pomiędzy dwoma gatunkami. Do tego słabo chodzi w dwie osoby, gra z botem nie jest satysfakcjonująca.

Eclipse - w dwie osoby nie ma tam interakcji wiec wyleciało, ale jest to jedna z niewielu gier za która trochę tęsknie

Pola Arle - ta gra w teorii ma wszystko co lubię, w praktyce jednak jest po prostu nudna i mało satysfakcjonująca mechanicznie. Trudno mi napisać cokolwiek więcej, uznaliśmy że wolimy zagrać w Odyna z Norwegami.

Terra Mystica - wolimy Projekt Gaja, do tego TM nie działa w dwie osoby, czasem da sie zagrac cała grę bez ładowania.

Wojna o Pierścień - uwielbiamy tę grę, ale od dawna nie mieliśmy ochoty w nią zagrać. Nie lubimy bitewniaków, wolimy raczej rozwijać i budować niż niszczyć swoje wojska i rzucać kośćmi. Tak samo jak Eclipse, jest to gra za która czasem mi tęskno ale jak ma leżeć na regale i się kurzyć to wolę oddać w kolejne ręce a kupić za to coś nowego.

Dixit - bo wolimy Tajniaków i Załogę.

Rój - lubię abstrakcyjne szachowe gry, narzeczona jednak za takimi nie przepada. Do tego preferuję szachy nad Rój wiec poleciał dalej.

Najlepsza gra o psach - zamawiając tę grę wiedziałem, że będzie to słabizna. Nie zawiodłem się.

Gejsze - nie rozumiem zachwytów nad tą grą. Ma proste zasady ale mechaniki nie są interesujące, ma niską głębię i do tego jest mocno losowa w negatywnym sensie, potrafi być irytująca i męcząca. Dużo chętniej wyciągnąłbym na stół Pojednek, Katedrę, Patchworka lub nawet szachy.

Mercado de Lisboa - po paru rozgrywkach okazuje się bardzo nudna, utarte otwarcia a decyzje podejmujemy na podstawie losowych kafelków klientów.

New York Zoo - chyba jednak wolimy Patchworka, Kaskadię czy Azula. New York Zoo to dobra gra, ale mechanizm rozmnażania nie przypadł nam do gustu. Ogólnie nie przepadam za lekkimi grami i jestem wobec nich bardzo wybredny, więc to, że Zoo jest dobre nie było wystarczające, by zostawić je w kolekcji.

Pandemic - bardzo fajna gra ale po parunastu rozgrywkach zaczyna się robić schematycznie. Jak nauczyliśmy się dobrze grać to przestała być interesująca.

Zimna Wojna - tę grę sprzedaliśmy już chyba przed listopadem 2021 ale nie wypisałem jej w poprzednim poście. Gra jest dobra, ale do tak długiej, trudnej i decyzyjnie ciężkiej gry wrzucić losowe karty i kości? Rozumiem, że miało to dodać szczyptę emocji i klimatu ale na mnie takie sztuczki nie działają.

Staramy się trzymać kolekcję około 20 gier.

Kilka spostrzeżeń

1. Lista samych dobrych i bardzo dobrych tytułów. Wielu chce mieć je w kolekcji dla samej zasady

2. Zauważyłem przy kilku grach, że powodem sprzedaży jest ... nauczenie się w nie dobrze grać. U mnie jest dokładnie odwrotnie. Jeśli zagram w jakąś grę 10+ partii to raczej nigdy już nie sprzedam. Nie sprzedaje się róży, która się oswoiło, to już dla mnie przyjaciel Na wylocie są gry, które przez 2 lata mają mniej partii - to dla mnie znak, że pora zrobić miejsce.

Ja nie trzymam gier dla zasady, nie jestem sentymentalną osobą i mam gdzieś czy gra jest dobra, istotne jest tylko czy będę w nią grać.

A co do drugiego punktu - w Projekt Gaja zagrałem 50+ razy i nadal mi się podoba. Skoro jakaś gra robi się nudna po 5-15 rozgrywkach to widocznie nie jest tak dobra . Dobra, może zbyt surowo oceniam niektóre tytuły, ale ja serio nie mam czasu ani cierpliwości na granie w gry które nie są moimi ulubionymi. Poza planszówkami mam też inne zainteresowania i jak już mam w coś grać to lepiej w coś, co nie znudzi się po kilkunastu rozgrywkach. Oczywiście zdaje sobie sprawę z tego, że większość społeczności planszówkowej wolałoby trzymać gry w które dużo grało ale tak jak wspominałem wcześniej - ja nie widzę logicznego powodu by trzymać zbędne planszówki w domu. Traktuje je inaczej od np. książek, które mogą już nigdy nie zostać przeze mnie w całości przeczytane, choćby z tego względu, że gry zajmują dużo miejsca, sporo kosztują i są bardzo łatwe w odsprzedaży.

EDIT: Dodam jeszcze, że powyższe uwagi dotyczą kolekcji która jest skrojona głównie pod rozgrywki dwuosobowe, gdy gramy z znajomymi to nie odmawiamy nawet tytułów które uznajemy za słabiaki, bo ważniejsze jest dla nas spędzanie razem czasu niż narzekanie na Everdella.

[thorus197]

Moze i nie sprzedałem... Ale jest in progress

ECLIPSE 2. - zajarałem się strasznie bo gra typu 4x w kosmosie z kafelkami. Nawet bez zagrania pierwszej gry by dodać do klimatu zakupiłem orginalną matę, zagrałem w ekipie 4 osobowej i BLEH...

Gra jest stanowczo za długa i ciągła się ona mi niemiłosiernie i boleśnie. Podoba mi sie system ulepszania statkow, ale bitwy jako takie byly nudne i malo ekscytujace.

[pavel]

Kingdom Death Monster. Jeszcze rok temu myślałem, że będzie to ostatni tytuł, który mógłbym sprzedać, ale wyleciał z kolekcji i nawet przez moment nie żałowałem. Bardziej rozczulałem się przy 7th continent, ale KDM był trudny do przejścia( stała ekipa) dla nawet dwóch osób na te 20/30 godzin kampanii, a trzeci/czwarty raz nie miałem ochoty grać samemu. Czekam na GamblerChest i wychodzę z założenia, że nawet gdybym miał wrócić, to z podstawką na BF, nie będzie problemu, bo to jedyny sposób obecnie na zarabianie dla Pootsa, który na moje brnie w ślepy zaułek ze swoją kampanią.

[Ardel12]

Kingdom Death Monster. Jeszcze rok temu myślałem, że będzie to ostatni tytuł, który mógłbym sprzedać, ale wyleciał z kolekcji i nawet przez moment nie żałowałem. Bardziej rozczulałem się przy 7th continent, ale KDM był trudny do przejścia( stała ekipa) dla nawet dwóch osób na te 20/30 godzin kampanii, a trzeci/czwarty raz nie miałem ochoty grać samemu. Czekam na GamblerChest i wychodzę z założenia, że nawet gdybym miał wrócić, to z podstawką na BF, nie będzie problemu, bo to jedyny sposób obecnie na zarabianie dla Pootsa, który na moje brnie w ślepy zaułek ze swoją kampanią.

U mnie KDM obecnie jest namaszczonym tytułem, który ma gnić w kolekcji aż się rozpadnie xD te 20-30h na kampanię to chyba w założeniu, że przegrywamy w połowie jeden rok latarniany to lekko 1h grania. A jak jeszcze dochodzi rozkmina w co inwestować i jakie sety tworzyć to mnie aż boli głowa.

No to jak czekasz na GCE to może za te 2 lata powrócisz, przecież to już tylko parę grafik do ogarnięcia zostało xD.

[pavel]

Kingdom Death Monster. Jeszcze rok temu myślałem, że będzie to ostatni tytuł, który mógłbym sprzedać, ale wyleciał z kolekcji i nawet przez moment nie żałowałem. Bardziej rozczulałem się przy 7th continent, ale KDM był trudny do przejścia( stała ekipa) dla nawet dwóch osób na te 20/30 godzin kampanii, a trzeci/czwarty raz nie miałem ochoty grać samemu. Czekam na GamblerChest i wychodzę z założenia, że nawet gdybym miał wrócić, to z podstawką na BF, nie będzie problemu, bo to jedyny sposób obecnie na zarabianie dla Pootsa, który na moje brnie w ślepy zaułek ze swoją kampanią.

U mnie KDM obecnie jest namaszczonym tytułem, który ma gnić w kolekcji aż się rozpadnie xD te 20-30h na kampanię to chyba w założeniu, że przegrywamy w połowie jeden rok latarniany to lekko 1h grania. A jak jeszcze dochodzi rozkmina w co inwestować i jakie sety tworzyć to mnie aż boli głowa.

No to jak czekasz na GCE to może za te 2 lata powrócisz, przecież to już tylko parę grafik do ogarnięcia zostało xD.

No GCE będzie mega jak to dojdzie w końcu. Wiesz co planuję zrobić z nowym core box'em, a konkretnie z figsami... wszystkie, prócz 4 podstawowych, magnetyzować Jaki sprzęt w ekwipunku, taki na placu walki. W poprzedniej miałem tylko od pewnego końcowego momentu ten upgrade z magnesem, teraz o wiele lepiej pomaluję też ahh...

[alex_dp88]

Niedługo odleci

Zimna Wojna - bo nie mam czasu na nią. 3-4 godziny rozgrywki to zdecydowanie za długo by znaleźć czas i partnera do gry. Smuteczek bo gra jest wyśmienita. Żałuję, że nie poznałem jej na studiach, byłoby więcej czasu.

[JollyRoger90]

Niedługo odleci

Zimna Wojna - bo nie mam czasu na nią. 3-4 godziny rozgrywki to zdecydowanie za długo by znaleźć czas i partnera do gry. Smuteczek bo gra jest wyśmienita. Żałuję, że nie poznałem jej na studiach, byłoby więcej czasu.

Ja to w ogóle żałuję, że na studiach nie grałem. Wtedy bym ogrywał wszystko co się da, aż do odciny ;p tyle bylo wolnego czasu

[Fiacik]

Grand Austria Hotel, zagrane raz i przeleżało około 2 lat na półce. Pomyślałem, że te środki przeznaczę na Ark Nova.
Euro jakich masa, nic nadzwyczajnego, nic co skłoniłoby mnie do ponownego rozłożenia na stole. Mam kilka innych gier, które kosteczki wykorzystują lepiej.

[Beskid]

Grand Austria Hotel, zagrane raz i przeleżało około 2 lat na półce. Pomyślałem, że te środki przeznaczę na Ark Nova.

sacrum profanum

[staniach21]

Niedługo odleci

Zimna Wojna - bo nie mam czasu na nią. 3-4 godziny rozgrywki to zdecydowanie za długo by znaleźć czas i partnera do gry. Smuteczek bo gra jest wyśmienita. Żałuję, że nie poznałem jej na studiach, byłoby więcej czasu.

Ja to w ogóle żałuję, że na studiach nie grałem. Wtedy bym ogrywał wszystko co się da, aż do odciny ;p tyle bylo wolnego czasu

Prosze tak nie pisac... Ja wciąż czekam, żeby skończyć magisterkę i w końcu mieć czas na granie ;D

Żeby nie offtopować ubytki na przestrzeni ostatnich miesiecy:
Fort - nudna i nijaka grafiki 10/10
The King is Dead - brakowało emocji mimo, ze doceniam aspekt designerski
Spektrum - zabrać możliwość głosowania ludziom przez których ta gra została najlepszą imprezówką 2020

[arturmarek]

Prosze tak nie pisac... Ja wciąż czekam, żeby skończyć magisterkę i w końcu mieć czas na granie ;D

Zrób sobie screen tego posta i przypomnienie na za 5/10 lat żeby to odczytać...

[esubotowicz]

Spoiler:

Prosze tak nie pisac... Ja wciąż czekam, żeby skończyć magisterkę i w końcu mieć czas na granie ;D

Zrób sobie screen tego posta i przypomnienie na za 5/10 lat żeby to odczytać...

To bedzie ten czas miedzy magisterką a pierwszym dzieckiem

[RUNner]

The Thing. Chciałem dać tej grze szansę i byłem jak najlepiej nastawiony do rozgrywki, ale po przebrnięciu przez bardzo chaotyczną instrukcję uznałem, że w mojej ekipie ciężko będzie grać w to poprawnie. Moi gracze to świeżaki, którzy dopiero kilka miesięcy temu „odkryli”, że jest ogromny planszówkowy świat poza chińczykiem czy Monopoly. Ale do rzeczy. The Thing ma sporo mikroreguł, które muszą być pamiętane przez wszystkich graczy, bo inaczej łatwo o nieświadome ujawnienie tożsamości. W skrócie, w czasie partii nie ma miejsca na zadawanie pytań o zasady, bo już to może zwrócić uwagę innych. Gra z ukrytymi rolami wymaga jednak pewnego obycia, a mojej ekipie tego brakuje. Może kiedyś...

[seki]

Brazil świt imperium - bo Fojtu miał rację gra po kilku partiach mocno się ograła, karty obrazów przewijane całe w każdej partii. Mechanicznie jest nieźle, element zimnej wojny i straszenia ruchem wojska fajny ale ostatecznie nikt nie ma ochoty już do tego siadać. Zarządzanie zasobami pod karty celów, dobieranych dość losowo z dość stałym setupem. Ostatecznie zbyt powtarzalne by zająć
na dłużej.

[PytonZCatanu]

Brazil świt imperium - bo Fojtu miał rację gra po kilku partiach mocno się ograła, karty obrazów przewijane całe w każdej partii. Mechanicznie jest nieźle, element zimnej wojny i straszenia ruchem wojska fajny ale ostatecznie nikt nie ma ochoty już do tego siadać. Zarządzanie zasobami pod karty celów, dobieranych dość losowo z dość stałym setupem. Ostatecznie zbyt powtarzalne by zająć
na dłużej.

Wyobrażam sobie dobry dodatek do Brazil, nowe karty, nowe kafelki terenu itp. i ten tytuł znów by błyszczał. Mam nadzieję że coś wydadzą

[Fojtu]

Brazil świt imperium - bo Fojtu miał rację

Zawsze miło jak ktoś tak napisze

Wyobrażam sobie dobry dodatek do Brazil, nowe karty, nowe kafelki terenu itp. i ten tytuł znów by błyszczał. Mam nadzieję że coś wydadzą

Dodatki na pewno jakieś się pojawią, ale ja mam trochę niesmak po tym, że w ogóle taki element jak obrazy może w podstawce się wyczerpać czy po tych lepszych i gorszych kartach misji. Trochę ciężko mi zaufać potem autorom, którzy puszczają takie babole.

[Nilis]

Sprzedałem Viticulture - zagrałem pięć razy z dodatkiem Toskania, dobre, ładne przyjemne lekkie euro. Jako że przesiadłem się już od jakiegoś czasu na średnie i ciężkie euro to do Viticulture wiedziałem że już nie usiądę. Tym samym nie mam już żadnej gry Stegmaiera...a kiedyś uznawałem je za perełki:p

[XLR8]

Zasada jednego regału znowu mnie zmusiła do kolejnego cięcia.
Niestety sam szrot za wyjątkiem Istanbułu, ale przesiedliśmy się na big box, a Agricola po prostu się ograła.
Puzzle to indonesia pnp

[konradstpn]

Zasada jednego regału znowu mnie zmusiła do kolejnego cięcia.
Niestety sam szrot za wyjątkiem Istanbułu, ale przesiedliśmy się na big box, a Agricola po prostu się ograła.
Puzzle to indonesia pnp

Rozumiem, że pozbyliście się Agricoli bo się ograła na podstawowej talii ? Na rynku są już dwie nowe i w bliskiej perspektywie duży dodatek Torfowisko. Pewnie to by znacznie przedłużyło żywotność tytułu.

[XLR8]

Zasada jednego regału znowu mnie zmusiła do kolejnego cięcia.
Niestety sam szrot za wyjątkiem Istanbułu, ale przesiedliśmy się na big box, a Agricola po prostu się ograła.
Puzzle to indonesia pnp

Rozumiem, że pozbyliście się Agricoli bo się ograła na podstawowej talii ? Na rynku są już dwie nowe i w bliskiej perspektywie duży dodatek Torfowisko. Pewnie to by znacznie przedłużyło żywotność tytułu.

Na podstawowej. Jednak w czasie dyskusji, które gry usunąć z kolekcji tylko jedna osoba broniła Agricoli. Reszta zgodnie stwierdziła, że to świetna gra, ale niestety robi się męcząca. Ciągły wymóg karmienia i rozbudowy chaty po kilkunastu partiach zaczyna irytować.

[bobule]

Bo Agricola to jest gra dla tych co lubią głodować

[Atk]

Zasada jednego regału znowu mnie zmusiła do kolejnego cięcia.
Niestety sam szrot za wyjątkiem Istanbułu, ale przesiedliśmy się na big box, a Agricola po prostu się ograła.
Puzzle to indonesia pnp

Za ile sprzedałeś Inis?