Szogun nie wydaje się grą dla 2-3 osób.
Smuraj mnie nie porwał. Nie rozumiem penów na jego cześć. Prosta mechanika, losujemy kafelki, dokładamy kafelki [ prawie Carcassone
] na końcu ktoś wygrywa, a kombo tajna punktacja + trzeba mieć przewagę w jednej kategorii może nieźle namieszać (nawet jak masz najwięcej żetonów możesz odpaść). Pewnie da się grać z większym zaangażowaniem, ale jakoś nie chce mi się pamiętać co kto bierze.
EiT sporo ciekawsze, ale też jakoś mi nie podeszło.
TtA polecam, ale o tej pozycji warto dowiedzieć się więcej przez zakupem, czas rozgrywki i złożoność mogą skutecznie zniechęcić.
Science is a way of trying not to fool yourself. The first principle is that you must not fool yourself, and you are the easiest person to fool.
R.Feynman
(serdeczne pozdrowienia dla stałego czytelnika moich wywodów czyli clowna 
), gra jest dynamiczniejsza od Gota, szybsza. Walka polega na rzucaniu kart (które dostajemy losowo) plus na rzucie kostką, wiec losowości jest trochę ale jak ktoś wie co robi to nie ma to takiego wpływu na rozgrywkę. Dynamika jest ogromna bo np w 1 rudzie można być zdecydowanie najlepszym a po upływie połowy gry odpaść, zostać doszczętnie pokonanym. Polecam bardzo jest to gra od której zaczynałem przygodę z planszówkami. Pozdrawiam
