Jaką grę dla jednego gracza wybrać?

[phenomen89]

Witam,

Poszukuję gry karcianej/planszowej dla jednego gracza. Wymagania to:
1. Dowolny czas trwania i poziom złożoności,
2. Brak grania czystą matematyką (ciągłego kalkulowania, sumowania),
3. Wciągająca i regrywalna,
4. Nie LCG (chyba, że takie w którym na zestawie startowym, lub ewentualnie dodatkowo jednym dodatku można już rozegrać wszystko i bawić się świetnie),

Przeanalizowałem kilka tytułów i rozważam:
1. Mage Knight - wszystko ciekawie ale trochę drogi i przeczytałem gdzieś, że jest tylko jeden scenariusz solo.
2. Piętaszek - wydaje się ciekawym pomysłem na szybką i lekką grę, ale obawiam się zbytniej prostoty, a co za tym idzie nudy.
3. Anioł Śmierci - niedrogi, fajnie wykonany ale podobno losowość zabija grę,
4. Field Commander/D-Day - nie wiem czy nie przygniotą mnie złożonością, doświadczenie w planszówkach nadal nikłe.
I coś z kooperacji, ale obawiam się, że pod kątem gry tylko solo nie sprawdzą się tak dobrze jak powyższe (ale może się mylę?):
5. Robinson
6. Ognisty Podmuch
7. Znak starszych bogów
8. Władca Pierścienie LCG - problemem jest LCG, chcę kupić i grać, anie myśleć jak tu wydać więcej.

Przypominam, że powyższe gry (lub inne których nie zaproponowałem) interesują mnie tylko pod kątem jednego gracza.

[roly1986]

Hej,
myślę, że gry kooperacyjne to może być dobry kierunek.
Sama mam Yggdrasila i jest to jedna z moich ulubionych gier, także solo (mam w sumie dwa pudełka, ale jedno właśnie wyfruwa w Polskę). Drugi egzemplarz zostaje ze mną i często ląduje na stole. Gra dobrze się skaluje przy ilości osób od 1-4 (w więcej nie grałam), ma bardzo fajne grafiki - dobrze oddają klimat.
Przymierzam się do Robinsona, ale jestem na etapie przyswajania zasad- a niestety trochę to trwa (gra jest dużo bardziej złożona od Yggdrasila, co jest dla mnie zaletą, bo chciałam cięższej), chociaż również urzeka klimatem

[szmajchel]

Była już masa topików o grach solo, gdzie zawsze przewijają się te same tytuły...
Oprócz gier kooperacyjnych to do grania solo jest masa świetnych tytułów wojennych, które są grami stricte dla 1 osoby, a nie z trybem solo na doczepkę. Akurat Field Commander i D-Day (Dice?) to bardzo proste tytuły, nie będziesz miał najmniejszych problemów z opanowaniem

[uday]

Mage Knight przez wielu forumowiczów jest uważany za "ultimate single-player boardgame", sam się do niego przymierzałem ale ostatecznie skończyłem na LOTR LCG. Nie żałuję wyboru, ale wysysacz pieniędzy z niego straszny... Z drugiej strony można też kupić tylko podstawkę (która da dużo sama z siebie) i Saga Expansions (przygody Bilba i kompanii w Hobbicie, a Czarni Jeźdźcy rozpoczęli wyprawę Froda, Merrego, Pippina i Sama).

Robinson to bardzo dobry wybór bo świetnie chodzi zarówno w grze jednoosobowej, jak i w kilka osób. No, ale ja lubię coopy

[Fuser]

Władca Pierścieni LCG odpada moim zdaniem, sam to niedawno analizowałem i pewnie nie skończyłoby się na podstawce i jednym dodatku. Kup MK jeśli masz tyle cierpliwości żeby przeczytać dwie instrukcje i dalej chcieć grać

[woytas]

Mage Knight to doskonały wybór. Cena, poniżej 200, to chyba już nie aż tak bardzo dużo a w pudełku sporo. Niech cię nie zniechęca ten "tylko jeden" scenariusz solo. Starczy ci on na kilkadziesiąt godzin gry, a w sieci (np. na BGG) znajdziesz kilka dodatkowych, fanowskich, które w niczym nie są gorsze od tego z gry (np. Spellbound, do znalezienia na BGG).

[Indar]

Ja będe monotematyczny - RAF panie, RAF!

[zioombel]

Moim zdaniem Wladca lcg jest idealny do gry solo. A dodatki są moim zdaniem plusem w tym przypadku. Każdy dodatek to nowy scenariusz i nowa przygoda, więc nie wpada się z monotonnie. Te same przygody można przechodzić różnymi taliami, więc w jedna przygodę można grać wiele razy bez rutyny. Bawię się już ponad dwa lata i będę jeszcze długo. Polecam!

[inshade]

Mage Knight to doskonały wybór. Cena, poniżej 200, to chyba już nie aż tak bardzo dużo a w pudełku sporo. Niech cię nie zniechęca ten "tylko jeden" scenariusz solo. Starczy ci on na kilkadziesiąt godzin gry, a w sieci (np. na BGG) znajdziesz kilka dodatkowych, fanowskich, które w niczym nie są gorsze od tego z gry (np. Spellbound, do znalezienia na BGG).

Od siebie dodam, że po około ~50 partiach w MK (głównie we dwie osoby, nigdy w jedną) ten "jeden" scenariusz był rozegrany 46 razy. Jak dla mnie w MK mogłoby nie być innych niż Podboju, reszta jest bardziej ciekawostką.
#edit No i MK się chyba nigdy nie nudzi. Wczoraj udało mi się rozegrać 4 partie, dwa dni temu kolejne 2. Po pewnym czasie można się wyrobić we dwie osoby z pełnym podbojem w półtorej godziny, więc dla gry solo będzie to mniej-więcej godzina.
+ dla Robinsona, świetna gra, której poziom trudności można w pewnym stopniu zmienić przed rozpoczęciem rozgrywki.

[mat_eyo]

+ 1 dla Mage Knight'a, Robinsona i jednoosobówek wojennych. W tej kolejności.

[Fuser]

Moim zdaniem Wladca lcg jest idealny do gry solo. A dodatki są moim zdaniem plusem w tym przypadku. Każdy dodatek to nowy scenariusz i nowa przygoda, więc nie wpada się z monotonnie. Te same przygody można przechodzić różnymi taliami, więc w jedna przygodę można grać wiele razy bez rutyny. Bawię się już ponad dwa lata i będę jeszcze długo. Polecam!

ale skąd brać piniondz?

[phenomen89]

Dzięki za liczny odzew. Wygląda na to, że zdecyduje się na dwie gry - "mniejszą" i "większą".
Co do mniejszej: Anioł Śmierci / Piętaszek / Ognisty Podmuch.
Co do większej: Robinson / Mage Knight.
W przypadku większej - po Waszych odpowiedziach wnioskuję, że obie są bardzo dobre, ale Mage Knight jest jednak tym numerem jeden (choć Robinsona jeszcze rozważę). Co w przypadku "mniejszej" gry?

[zioombel]

ale skąd brać piniondz?

A ktoś nakazuje kupować wszystko na raz? Ja dostawałem swoje dodatki od żony z okazji imienin, urodzin czy od rodziny pod choinkę. Tylko trzeba im powiedzieć, że zamiast czekolady i pianki do golenia poproszę 45 zł na dodatek.

[Indar]

Kiedyś za czasów wszelakich skupów problem wydawał się mniejszy. Pamiętam jak funkcjonowało wydawnictwo ENCORE - zawsze był u nas w Łomży jeden sklep/księgarnia gdzie mieli ich słynne "foliówki". Zawsze kiedy pojawiła się nowa gra leciałem zbierać butelki i makulaturę - jakoś dawało się uzbierać potrzebny "piniądz".

[mat_eyo]

Z małych polecam Anioła Śmierci, dużo zabawy i emocji.

[woytas]

Anioła Śmierci nie polecam. Miałem nieszczęście zagrać w to coś dwa razy i choćby mi podpięli akumulator do najdelikatniejszej części mojego ciała, to nigdy więcej nie dam się namówić. To jest chyba tylko tytuł dla prawdziwych fanów tego universum.

[phenomen89]

A jak się ma do powyższych Labirynt - Wojna z terroryzmem na 1 gracza? Na zagranicznych portalach jest chwalona za złożoność w takim trybie.

[mat_eyo]

Pozwolę sobie zacytować swoją wypowiedź z poprzedniego wątku o grach jednoosobowych:

Jeżeli Zimna Wojna Ci podchodzi to sprawdź Labirynt: wojna z terroryzmem.

Tutaj dwa słowa sprostowania. Labirynt WoT jest grą świetną, to fak. Jednak jest w nim dużo więcej losowości niż w ZW. Choć to może skrót myślowy, więcej jest rzutów kostką, co w rezultacie powinno losowość wyrównać, ale czasem ma się wrażenie chaosu. Po drugie tryb jednoosobowy nie jest moim zdaniem wart polecenia, nadaje się do poznania gry i od biedy zagranie kiedy jesteśmy na wielkim głodzie. Jego minusem jest możliwość gry tylko jedną (mniej ciekawą) stroną i niestety poziom trudności, często zdarzało się, że wykonywałem ruchy inne niż te wynikające z szablonu, ponieważ inaczej ruch przeciwnika byłby bezsensowny. Na pewno nie jest to najlepsza gra solo.
Moim zdaniem w poszukiwaniu takowej najlepiej zainteresować się wojennymi grami stricte jednoosobowymi. Jeśli zaś chcesz grę wieloosobową ze świetnym trybem solo to przełknij klimat i sprawdź Mage Knighta, to jest gra wybitna. Fajny w pojedynkę jest też Robinson, ale tam jest mniej móżdżenia, a więcej losu i przygody.

[Andreal]

Podpinam się pod wątek.

Zastanawiam się dość poważnie nad zakupem Robinsona, dodruk wkrótce ma być, więc mogę poczekać, ale im dłużej się zastanawiam nad grą, im więcej - mimo wszystko - pochlebnych recenzji widzę, tym większe wątpliwości mną targają.

Czy ta gra naprawdę jest tak dobra? Podstawową dla mnie opcją jest gra solo, ale po opanowaniu gry mam zamiar wciągnąć w to żonę. Tematyka dość neutralna, smoków i potworów nie ma (w tym wypadku duży plus), gra ślicznie wykonana.
Patrząc też na ilość żetonów raczej wskazany jakiś organizer, bo nie wyobrażam sobie rozkładania i składania tego z woreczków?

[rastula]

gra jest bardzo dobra

organizer wskazany jak najbardziej

[sqb1978]

Mogę się wypowiedzieć o 3 grach, w które można grać solo: Mage Knight, Robinson i Władca Pierścieni LCG.
W każdą grałem po kilkanaście razy i wszystkie mi się podobają. Żadnej nie zamierzam się pozbywać przez długi czas, jeśli w ogóle.
Każda z nich jest świetna jakościowo, graficznie, wciągająca, z ciekawą mechaniką, regrywalna, dość mocno losowa (jak to gra przygodowa) i wymagająca sporej dawki kombinowania. No i ważna zaleta: wszystkie podobają się mojej żonie

A tu indywidualne zalety i wady każdej z nich:

Mage Knight:
+ niesymetryczni bohaterowie, których dodatkowo można customizować umiejętnościami i akcjami na różne sposoby
+ kilka scenariuszy, do tego różne warianty, do tej pory nie rozegrałem nawet połowy z nich
+ możliwość zarówno kooperacji jak i gracz vs gracz
+ równie dobrze chodzi solo jak i w więcej graczy
+ plansza i figurki dodają klimatu
- długi setup, zajmuje sporo miejsca na stole
- mnóstwo zasad, ponad 40 stron do przeczytania, płynna gra po 3-4 rozgrywkach.
- przy 4 graczach dość długi czas oczekiwania na swoją turę
- nie wiadomo czy wyjdą dodatki po polsku

Robinson Crusoe:
+ oryginalny temat i klimat filmów/książek przygodowych
+ sporo scenariuszy, świetny dodatek z kampanią. Gra stanowi świetną platformę pod wymyślanie nowych scenariuszy.
+ krótki czas rozgrywki: ok 60 min na 2 osoby
+ praktycznie nie ma 2 takich samych kart a jest ich naprawdę sporo
+ najlepszy stosunek zabawy do ceny
-/+ ciągłe poczucie bycia pod kreską. Nie zdarzyła mi się gra, kiedy mogłem powiedzieć: już na pewno wygram na luzie a może to plus
- długi setup, który można mocno skrócić używając pudełka z przegródkami
- gracze znają wszystkie swoje możliwości, więc może wystąpić syndrom lidera
- na początku sporo niejasności. Mnogość zasad + indywidualność kart = wiele sytuacji bezprecedensowych, które trzeba albo samemu interpretować albo szukać pomocy w internecie. FAQ sporo wyjaśnia ale nie wszystko.

WP:LCG:
+ dla fanów Tolkiena pozycja obowiązkowa
+ nieskończona ilość kombinacji komponowania talii (na początku wydawało mi się to głupie, ale nabrało sensu w miarę wsiąkania w grę)
+ potężna ilość przygód, kart gracza, kart fanowskich
+ w końcu kooperacja bez syndromu lidera!
+ błyskawiczny setup, niedługa rozgrywka, nie zajmuje dużo miejsca
+ / - aby osiągnąć pełną synergię pomiędzy kartami, trzeba mieć sporo dodatków, ale wyszły też dodatki przygodowe, w które można grać tylko z podstawką
- cenowo najmniej korzystnie - sporo pieniążka idzie na dodatki, a kupno jednego pociąga za sobą kombinowanie aby kupić kolejny
- niestety zakończono wydawanie wersji PL. Z drugiej strony wyszło wystarczająco dużo dodatków, aby się tym nie przejmować przez najbliższe 2 lata
- podstawka to 1-2 graczy, więc więcej graczy to więcej podstawek

[Andreal]

Wspomniano Władcę.. LCG.
Jak szybko może się znudzić sama podstawka porównując do Kamienia Gromu (w który nie grałem, ale mam na oku).
I czy w ogóle warto brać samą podstawkę na solo? Spotkałem się z opiniami, że w tym wypadku wskazany jest raczej jakiś dodatek, jeżeli tak, to jaki? Mały? Duży?

[sqb1978]

Polecam przeczytanie tego:
http://winonboard.blogspot.com/2014/02/ ... raczy.html

[Andreal]

Ciekawe, dzięki.

[Darkwing88]

Wladca pierscieni fajny ale wiecej czasu schodzi na skladanie talii niz na granie. Co samo w sobie dla niektorych bedzie gigantycznym plusem ale dla mnie zabilo przyjemnosc z grania.

Wladca nie jest gra z kategorii duzych, jest po prostu gigantyczny. Ilosc kart z ktorych mozesz zlozyc sobie talie, ale tez sporo czasu jednak zejdzie na skladanie talii scenariusza. Mozna sobie to ulatwic jakims sprytnym posegregowaniem kart pewnie.


Z drugiej strony natomiast zasady sa bardzo przejrzyste, osobiscie natknalem sie na malo sytuacji spornych ktore sprawialy ze nie wiedzialem czy gram poprawnie tak jak powinienem.
Radosc z przejscia scenariuszy tez jest dosc wysoka.


Zalezy czego sie szuka ale polecalbym najpierw we wladce zagrac z 3-4x z kims kto go juz posiada.