Kurcze – wybaczcie ale nie mogłem się powstrzymać po piątku i pisaniu przy kołchoźniku nadającym non stop audycje wyborcze – nie pytajcie dlaczego – po prostu pomińmy to milczeniem.
Jak zwykle kończy się na tym że znowu JA muszę pisać relacje – ale nie tracę wiary że kiedyś ktoś inny poprowadzi dzieło...
No dobrze dość dygresji na temat życia codziennego. Trza pisać...
Po pirwsze jak mawiają starożytni kaszebi trzeba przyznać że się spóźniłem (i stąd wniosek że muszę pilnie dorobić dodatkowy komplet kluczy...cóż zrobić trzeba) a wszystko przez to że w drodze do Gdańska zachaczyłem o Rebela po jakieś specjalne życzenia co do gier... Drugi wniosek dla mnie korki w trójmieście rosną wykładniczo i niedługo żeby dojechać na 17.00 trzeba będzie z Gdyni wyjeżdżać o 15.00 powoli zaczynam opracowywać trasę awaryjną – choroba wie? Może trza będzie jeździć po torach tramwajowych? Nieważne...Ważne że dotarłem i czekała na mnie grupka stęsknionych (nie za mną niestety.. na gry czekali... na gry..) graczy. Szybkie pokonywanie zamków zasuw i innych przeszkód terenowych zaowocowało rozpakowaniem się i do grania...
JEEEE ROBORALLY !!!!!!!!!!
Okrzyki zadowolonych graczy rozbrzmiewały z każdą blaszanką strąconą do jamy...
Nie każdy jednak miał ochotę na łomot na taśmociągach wiec cześć ekipy udała się pod niebiosa w Wings of war spuszczać łomot za pomocą szlachetnej szermierki na erkaemy zamontowane w namiotach napędzanych maszynami do szycia...(cytat z klasyki)
W pojedynku udział wzięli – zwycięscy Alianci...
I te przebrzydłe niemaszki... znaczy się bohaterscy piloci Kajzera...
Dyskusja była zażarta....
Ale w końcu i tak w objęcia matuszki ziemli posłani zostali bratankowie czerwonego barona...
Tymczasem na drugim końcu sali...
.... i w prawo... nie ... kurka... pomyliłem się... aaaa ściana... skręcaj ...skręcaj... POWER DOWN!!!:)
W tzw. miedzy czasie dotarła ekipa miejscowych ogniopluji i urządziła mistrzostwa w układaniu sześcianu rubika na czas...
Jakoś tak się dziwnie złożyło że udało się skończyć wszystkie gry praktycznie w tym samym czasie więc znowu nadszedł dylemat kogo, gdzie, z kim i co najważniejsze w co...!!!
Było troszkę nerwowo ale udało się ...
Cześć ekipy włożyła skafandry – chwyciła klucze francuskie i w typowo Vernowskim stylu udała się na Marsa w Red planet
Druga stół – z łapanki i przymusu... a co!!! W końcu grali w Generalissimussa! rozpoczął szlachetną misję testowania najnowszej (v.140) wersji gry
Testy wypadły pozytywnie gdyby nie jedna mała dywersja wrogich demokratycznych sił która spowodował małe ale jakże poważne w skutkach przeinaczenie jednej z reguł... cóż można żec... bywa i trzeba pisać kolejną wersję instrukcji...
Kiedy trochę czas przesunął wskazówki zegara i pojedliśmy pizze (musimy więcej zamawiać bo głos w słuchawce był stanowczo zawiedziony... dziś tak mało???) rozpoczęła się odbudowa zniszczonego miasta w Blue Moon City
Tymczasem przy połowie ławy zasiadła grupa dyskusyjna – o życiu ,jedzeniu, kobietach, polityce i biznesie...
Tymczasem na drugim stole znowu ruszyło...zgadnijcie co?
dla ułatwienia dodam...bzz..klik,klik,klik...ziuuuu...dup!Skoro oni mieli takie uśmiechnięte ze szczęścia (albo czegoś innego) miny to loża dyskusyjna ruszyła do krain zniszczenia w Neuroshimie
Następnie połączyliśmy siły przy kolejnej budowie miasta. Tym razem w Cytadeli
Tak jak już było późno ruszyliśmy sabotować kopalnie ... eee przepraszam ruszyliśmy kopać złoto (przynajmniej inni )
Zdjęcia gończe dwóch głównych sabotażystów z Saboteura
A tak na zupełne zakończenie postanowiliśmy sobie poblefować...
Ostatni wymiękli koło drugiej nad ranem – szczęściarze – ja musiałem ich porozwozić...
:D:D:D:D:D
Gra duża i czasożerna – moim zdaniem najlepiej umawiać się wcześniej na partię gry i nie planować nic na kilka godzin...
Prezencik na urodziny 
Myślę iż rozgrywka przypadła do gustu większości osób które dopiero teraz miały okazję pierwszy raz zagrać w tą grę...
Coś mi się wydaje że to będzie jeden z następnych udanych zakupów już nie długo – zwłaszcza że pojawiły się w miarę niedrogie (słowo „w miarę” jest jak najbardziej adekwatne) a i podstawka kosztuje koło 74 zł wiec można już pomyśleć... 
jaki był los wojny – niewiadomo...
perska nawałnica... niestety jak się okazało po spojrzeniu na zegarek było już grubo po drugiej nad ranem a nic nie wskazywało by szybko udało się rozstrzygnąć który z nas jest zwycięzcą wiec zapanował narzucony rozejm i remis – przy silnym sprzeciwie Gorriego ale Nec cezar contra plures... trawestując znaną maksymę....
niagara powodowała być może nie salwy śmiechu ale było zabawnie ... i nic nie zapowiadało tragedii... 
gra – moim zdaniem całkiem sympatyczna i dobrze sprawdzająca się w wariancie 3 osobowym przyniosła nieoczekiwany efekt... Ja wiem że klimat w grach jest ważną rzeczą ale dlaczego na Odina! musiał zadziałać właśnie wtedy. Żeglowałem właśnie przez sztormowe wody mórz północnych gdy nagle zgasł grzejnik... to było straszne – temperatura spadała. Zgrabiałe palce nie chciały trzymać steru... widmo zagłady przeglądające się dotychczas w naszych toporach zajrzało teraz nam w oczy a za sprawą złośliwego Lokiego nie udało się wygrać z losem.. Jednym słowem polegliśmy i po zakończeniu gry udaliśmy się czym prędzej rozgrzać do zielonego drakkaru który to odwiózł nas bezpiecznie ku zimowisku...
wdaliśmy się w długą i ciekawą dyskusję ... którą niestety przerwał swoim przybyciem Darek wiec zasiedliśmy w spokoju nad dano nie granym Puerto Rico
Przyznaję bez bicia że się pomyliłem – to niemożliwe aby rozegrać tą grę w czasie krótszym niż 1,5 godziny – no chyba że w erze...(znaczy się bez Gorriego – ale o tym....) Tak wiec „krótka” rozgrywka zakończyła się lekko po 3 w nocy – znaczy się 3 nad ranem...